Το Lego και η Babushka

Μια σκληρή μάχη καθοριστικής σημασίας για το μέλλον της χώρας διεξάγεται στα παρασκήνια, αδυνατώντας ν’ αγγίξει τον αφρό της επικαιρότητας. Η μάχη για την τύχη του σημαντικότερου πόρου της κοινωνίας μας, των παιδιών μας.

Το παιχνίδι παίζεται γύρω από τον μαθητικό υπολογιστή, μια ιδέα που ξεκίνησε από τον Nicholas Negreponte [1] στο MIT και είναι το σημαντικότερο πρόγραμμα για την καταπολέμηση της κοινωνικής και οικονομικής ανισότητας σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πρόγραμμα (OLPC) στην αρχή χλευάστηκε από τον παγκόσμιο μονοπωλητή λειτουργικών συστημάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, την Microsoft, αλλά γρήγορα η Εταιρεία κατάλαβε ότι μπροστά της εμφανιζόταν μια τρομακτική απειλή: η επιτυχία του προγράμματος θα οδηγούσε εκατομμύρια παιδιά σ’ όλο τον πλανήτη να γαλουχηθούν με το λειτουργικό σύστημα Linux που είναι «ελεύθερο» και ο κώδικας του ανοικτός. Η αλλαγή θα οδηγούσε σε μια ριζική ανατροπή των συσχετισμών της παγκόσμιας πληροφορικής τάξης πραγμάτων υπέρ της ελευθερίας και της δημιουργικότητας. Με κάθε μέσο που διαθέτει η Εταιρεία, μάχεται με λύσσα την επιτυχία του προγράμματος. Συνασπισμένη με την εξίσου δυσαρεστημένη Intel κατασκεύασε ένα ανταγωνιστικό, περισσότερο ακριβό προϊόν και εξόρμησε στην αγορά προκειμένου ν’ ανταγωνιστεί άμεσα το OLPC.

Το δίλημμα της επιλογής δεν είναι ένα ερώτημα που αφορά το παρουσιαστικό ή το μέγεθος της οθόνης και του σκληρού δίσκου του υπολογιστή, αλλά η φιλοσοφία τους. Το OLPC είναι τεχνολογικά υπέρτερο καθώς ενσωματώνει πρωτοπόρες τεχνολογίες. Το OLPC λειτουργεί με πολύ χαμηλότερες απαιτήσεις ενέργειας και μπορεί να φορτιστεί με μηχανικό τρόπο με τη βοήθεια ενός χειροκίνητου δυναμό. Μπορεί ν’ αντέξει σε μεγάλες πτώσεις, στο βρέξιμο και σε μεγάλες διαφορές θερμοκρασίας. Έχει φορητή κάμερα και ασύρματο δίκτυο, δίνοντας τη δυνατότητα δημιουργίας ευκαιριακών δικτύων ανάμεσα στους ομότιμους υπολογιστές και μοίρασμα από κοινού μιας γραμμής στο διαδίκτυο.

Το σημαντικότερο στοιχείο της φιλοσοφίας του, που το κάνει πραγματικό εκπαιδευτικό εργαλείο, είναι ο ανοικτός κώδικας του λειτουργικού του συστήματος. Μάλιστα, πατώντας ένα πλήκτρο, οι μαθητές, είναι σε θέση να μελετήσουν τον πηγαίο κώδικα που εκτελείται και φυσικά να τον αλλάξουν, προσδίδοντας νέες ιδιότητες στον υπολογιστή και δημιουργώντας δικά τους προγράμματα. Τεχνικά, τα επιμέρους εξαρτήματά του μπορούν να αποσυναρμολογηθούν από τα παιδιά και να ξανασυντεθούν βοηθώντας τα να κατανοήσουν την δομή των έξυπνων υπολογιστικών μηχανών. Τη φιλοσοφία του υπολογιστή αυτού θα την ονόμαζα φιλοσοφία Lego τόσο ως προς την υλική υπόσταση του μαθητικού υπολογιστή, όσο και ως προς την άϋλη, υπολογιστική του. Η φιλοσοφία αυτή βλέπει την μάθηση σαν μια διαδικασία πειραματισμού και δημιουργίας. Η μαζική διασπορά ενός τέτοιου ανοικτού εργαλείου θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε μια άνθιση παραγωγής ανοικτού και ελεύθερου για όλα τα παιδιά του πλανήτη λογισμικού, παραγόμενου από αυτοκυβερνώμενες κοινότητες επαγγελματιών και ερασιτεχνών προγραμματιστών. Θα αυξήσει τον κοινό πλούτο και θα τον διανείμει σε όλα τα παιδιά του πλανήτη και όχι μόνα στα λίγα της ανεπτυγμένης δύσης που μπορούν να πληρώνουν τα ιδιόκτητα λογισμικά της Εταιρείας. Ο ανοικτός κώδικας θα μυήσει τα παιδιά στην καινοτόμο δημιουργία και όχι στην παθητική κατανάλωση πληροφορίας, την υπακοή και το σεβασμό στην στατικότητα. Αυτό είναι και το πραγματικό νόημα των απαιτήσεων της μετα-βιομηχανικής εκπαίδευσης, του μετα-υλικού κόσμου που αναδύεται. Η αναπαραγωγή υπάκουων και επιμορφωμένων εξαρτημάτων δεν καλύπτει πια, ούτε τις ίδιες τις απαιτήσεις της καπιταλιστικής παραγωγής. Το σχολείο που ζήσαμε, έτσι κι αλλιώς θα μεταλλαχθεί γρήγορα.

Αντίθετα, το «ανταγωνιστικό» laptop της εταιρείας δεν ενσωματώνει καμία πρωτοποριακή τεχνολογία και είναι αποτελεί απλώς μια φθηνή έκδοση ενός κλασσικού προσωπικού υπολογιστή. Κλειδωμένο και με μυστικού κώδικα λειτουργικό σύστημα, ιδιόκτητο εκπαιδευτικό λογισμικό και hardware απροσπέλαστο και ακατανόητο μπορεί να παρομοιαστεί μόνο με μια μικρότερη babushka ενός κλασσικού και συνηθισμένου προσωπικού υπολογιστή. Μια κούφια εκπαιδευτικού περιεχομένου μικρογραφία κούκλας. Μια ευκαιρία για άντληση κερδών από τον αναιμικό προϋπολογισμό της παιδείας, από τις εταιρείες που κατέχουν λίγοι και ισχυροί με τον μανδύα της προσφοράς στο εκπαιδευτικό σύστημα. Ένα εργαλείο αναπαραγωγής παθητικών καταναλωτών έτοιμου εταιρικού λογισμικού και εκπαιδευτικού υλικού, μια φιλοσοφία αναπαραγωγής υποτακτικών «ινφοκολλήγων» της Εταιρείας.

Η κυβέρνηση Καραμανλή μέσω του υπουργού οικονομίας Αλογοσκούφη, μεθοδεύει την αγορά χιλιάδων babushkas για το εκπαιδευτικό σύστημα. Αφού εξευτέλισε τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς επικυρώνοντας μια πρωτοφανή για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα και πολιτικά σκανδαλώδη συμφωνία με την Εταιρεία, ξεκινά εκ νέου τη δημόσια διαβούλευση για τον μαθητικό υπολογιστή, προδικάζοντας με δηλώσεις της την τελική έκβαση υπέρ της Microsoft. Την καλεί μάλιστα απροκάλυπτα, να σχεδιάσει το ελληνικό ψηφιακό σχολείο του μέλλοντος. Η στρατηγική της εκτυλίσσεται μεθοδικά έχοντας στο πλευρό της τα εκδοτικά συγκροτήματα που απειλούνται από μια ουσιαστική αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας της εκπαίδευσης. Παρασιτικές βιομηχανίες πανεπιστημιακών και μαθητικών εκδόσεων βιβλίων και λογισμικού, που ορθά βλέπουν στην διαδικτυακή διάδοση του ανοικτού και ελεύθερου εκπαιδευτικού περιεχομένου την οικονομική τους καταστροφή. Στρατηλάτες τους είναι μεγάλα εταιρικά συμφέροντα της ενημέρωσης που έχουν επιβάλει στα μέσα επικοινωνίας που ελέγχουν μια ιδιότυπη ομερτά. Πολύπλευρα διαπλεκόμενοι μέσω των εταιρειών πληροφορικής που κατέχουν, επιχειρηματικοί όμιλοι και Microsoft, προσπαθούν να λαθροχειρίσουν στους λιγοστούς οικονομικούς πόρους που απέμειναν στο παρασιτικό κράτος για την ψηφιακή ανάπτυξη της χώρας, μετά από την επιδρομή των κομματικών φίλων. Η κυβέρνηση αποπειράται να περάσει τη μάχη που τελειώνει οριστικά στις αρχές Απριλίου στα ψιλά γράμματα της δημοσιότητας.

Τα «Lego» του OLPC δεν μπορούν να έχουν άλλον υποστηρικτή παρά μόνο τους απλούς Έλληνες πολίτες που ενδιαφέρονται για την τύχη αυτής της χώρας. Ας κινητοποιηθούμε όλοι για να σπάσουμε το φράγμα της σιωπής κυβέρνησης και media. Όχι babushkες στα σχολεία μας!!!

————————————————————

1. Nicholas Negroponte: The vision behind One Laptop Per Child

2. Αυγή, 05/02/2008, αναδημοσίευση από το http://www.tetradio.gr/xoops20132/html/modules/mysection/item.php?itemid=65

3 Comments Το Lego και η Babushka

  1. stoned

    Το πρόβλημα είναι, όπως λες ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στα mainstream media για αυτό το θέμα και από ό,τι φαίνεται πάει να περάσει χωρίς κανείς να καταλάβει τίποτα μέσα από την κρατική ιεραρχία με οδηγό τη συμφωνία με την εταιρία. Είναι αρνητική ένδειξη ότι δεν υπάρχει διαφημιστική καμπάνια για το olpc και στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα είναι αμφίβολο αν θα δώσει κανείς σημασία σε μια επιχειρηματολογία υποστήριξης του olpc. Η πιο καλή στρατηγική κατά τη γνώμη μου, λόγω πίεσης χρόνου, θα ήταν να γίνει όσο το δυνατό ευρύτερα γνωστό το πρόστιμο των περίπου 900 εκατομμυρίων ευρώ που επέβαλε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην εταιρία. Από ότι φαίνεται χρειάζεται ένα νέο τηλεοπτικό κανάλι (διαδικτυακό;) οπαδός του ελεύθερου λογισμικού που να επισημαίνει τις κοινωνικές επιπτώσεις της τεχνολογίας και της πολιτικής για την τεχνολογία. Βλέπουμε κανάλια να ασχολούνται με τη διατροφική αλυσίδα, άλλα να έχουν σημαία την οικολογία, άλλα να είναι γενικώς, αλλά κανένα δεν προβάλλει το ελεύθερο λογισμικό, μια ουσιαστική παράμετρο που σήμερα μπορεί να οδηγήσει την οικονομική ανάπτυξη, με το σκεπτικό ότι το τηλεοπτικό κοινό δεν καταλαβαίνει. Όχι μόνο αυτό, αλλά υπάρχει από ό,τι φαίνεται μέριμνα, όπου προβάλλεται η πληροφορική, να προβάλλονται τα τεχνικά της χαρακτηριστικά για τη διευκόλυνση της καθημερινότητάς μας με ταυτόχρονη προώθηση λύσεων κατώτερης ποιότητας που φέρνουν το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα, ή να προβάλλεται η ελληνική συμμετοχή σε ιδιωτικά projects εταιριών, αλλά να μην γίνεται καμία αναφορά στην κοινωνική χρησιμότητα. Την ίδια στιγμή οι χρηματοδοτικοί πόροι ρέουν απρόσκοπτα στα ταμεία εταιριών marketing για το λογισμικό.

  2. christos

    blogs παίδες, blogs κ internet γενικώς! Μόνο αν γίνει μεγάλος ντόρος στο internet μπορεί να πειστεί κάποιο από τα υπόλοιπα μέσα να μην κλείσει τα μάτια…

  3. Γιώργος Παπανικολάου

    Έχεις δίκιο Christo,
    γι αυτό γράφτηκε αυτό το post, μήπως φιλοτιμηθεί και καταφέρει (τον αφήσουν δηλαδή) κανένας από τους πραγματικούς δημοσιογράφους που έχουν μείνει στα μεγάλα ΜΜΕ να μιλήσει. Ας βοηθήσουν όλοι οι bloggers.
    Το σημαντικότερο απ’ ολα είναι τελικά τα παιδιά να πάρουν έναν υπολογιστή στα χέρια τους και φίλοι του ΕΛΛΑΚ ακόμα και αν είναι Classmate θα τον κάνουν σε λίγους μήνες dual boot με linux και η ελεύθερη κοινωνία θα προχωρήσει, θέλουν δεν θέλουν, όσα εμπόδια και να βάλουν.

Leave A Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *