Κοιτάζοντας τ’ αστέρια

Είχα την τύχη να μάθω έγκαιρα από τους δασκάλους μου ότι όταν κοίταζα τον έναστρο ουρανό στην πραγματικότητα κοίταζα στο παρελθόν. Πράγματι, η εικόνα των αστέρων δεν είναι παρά μια εικόνα του φωτός που ξεκίνησε να ταξιδεύει χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια πριν. Πολλά απ’ αυτά που βλέπουμε μπορεί ήδη να έχουν πάψει να υπάρχουν. Αυτό θυμήθηκα μόλις είδα την παράταξη των νεοελλήνων VIP που συγκεντρώθηκαν να παρακολουθήσουν την ομιλία του Bill Gates στο Μέγαρο Μουσικής.

Ο γνωστός στο ευρύ κοινό με ένα «κολακευτικό» επίθετο οικοδεσπότης τους, είναι εξαιρετικά απασχολημένος με το σχέδιο αποδυνάμωσης της πολιτικής ισχύος της αντιπολίτευσης καθώς οι εξελίξεις εγκυμονούν τον κίνδυνο ανάδειξης μιας μελλοντικής διακυβέρνησης που ενδεχομένως να περιορίσει την εξουσία του. Η ενασχόλησή του με τη δημιουργία ενός νέου εξαρτημένου πολιτικού σχήματος, η ανάδειξη ενός άπειρου πολιτικού στην ηγεσία της αριστεράς και το συστηματικό έντεχνο ροκάνισμα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τη βοήθεια της μιντιακής του αυτοκρατορίας, δεν τον εμπόδισαν να φιλοξενήσει τον ξεπεσμένο «γκουρού» της πληροφορικής.

Εδώ και καιρό, τα ελεγχόμενα απ’ τον ίδιο μέσα μαζικής ενημέρωσης προβάλαν την συμφωνία Microsoft – «δημοσίου» με επαινετικά λόγια (στο σημείο αυτό το αρχικό ποστ άλλαξε από τον συγγραφέα-το ιστορικό της αλλαγής στο σχόλιο 7) . Κανένας δεν γνωρίζει τα χρηματικά ποσά που έρρευσαν στα ταμεία του οργανισμού από το τμήμα marketing της Microsoft, ούτε αυτά που έρρευσαν προς άλλα εκδοτικά συγκροτήματα. Η διαφάνεια για τα οικονομικά των μεγάλων συγκροτημάτων του τύπου είναι άγνωστη λέξη για την ελληνική έκδοση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Οι εκδότες που «ελέγχουν» τους πολιτικούς απολαμβάνουν μια ιδιόμορφη ασυλία. Αντίθετα, τουλάχιστον η κοινοβουλευτική δράση των πολιτικών είναι δημόσια προσβάσιμη από το κανάλι της βουλής και οι ίδιοι υποχρεούνται σε ετήσια δημοσιοποίηση των περιουσιακών τους στοιχείων.

Με εξαίρεση ελάχιστες εφημερίδες, που φρόντισαν να διασφαλίσουν το κύρος τους, οι περισσότερες υποβάθμισαν σκόπιμα την έντονη αντίδραση σύσσωμης της αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο και τις επικρίσεις της κοινωνίας. Όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, στιγμάτισαν και καταψήφισαν την συμφωνία καταγγέλλοντας την σκανδαλώδη και προνομιακή μεταχείριση της εταιρείας, την παραβίαση των κανόνων του ελεύθερου ανταγωνισμού, την υπονόμευση και εξάρτηση της χώρας μας από τον μονοπωλιακό κολοσσό που ολοένα και συχνότερα γίνεται στόχος της Ευρωπαϊκής και της Αμερικανικής Επιτροπής ανταγωνισμού. Η κυβέρνηση κοινωνικής μειοψηφίας δεν δίστασε να προχωρήσει μόνη σ’ ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που αφορά στο μέλλον της χώρας.

Με τη συμφωνία, η κυβέρνηση Καραμανλή ουσιαστικά παραδίδει τη δημόσια μηχανογράφηση της χώρας στα χέρια της εταιρείας, και αποδέχεται ιδιόκτητα «κλειστά» πρότυπα και «κλειστό» λογισμικό στη δημόσια σφαίρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των προθέσεών της είναι η περίπτωση της ψηφιοποίησης του αρχείου της ΕΡΤ και η διάθεσή του στο κοινό με το πρότυπο της Microsoft, προκαλώντας προβλήματα αναπαραγωγής του υλικού σε όσους πολίτες δεν αγοράζουν λογισμικό από το «συνεταιράκι» της. Περισσότερα για τη σκανδαλώδη συμφωνία και για τη συζήτησή της στη βουλή μπορεί να δει κανείς εδώ.

Ευρισκόμενη σε στρατηγική πίεση από την σταδιακή επέλαση του ανοικτού λογισμικού, την πρόοδο στην υλοποίηση του μαθητικού υπολογιστή (των 100 δολαρίων), τη σταδιακή μεταστροφή των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για τις ανάγκες της δημόσιας μηχανοργάνωσης σε λύσεις ελεύθερου λογισμικού, η Microsoft προσπαθεί να τοποθετήσει αναχώματα στον ανταγωνισμό προσβλέποντας στην εξασφάλιση προνομιακών συμφωνιών συνεργασίας με εταιρείες και κυβερνήσεις. Επειδή καμιά ευρωπαϊκή κυβέρνηση που σέβεται το δημόσιο συμφέρον και την προοπτική της οικονομικής και κοινωνικής της ανάπτυξης δεν ήταν διαθέσιμη να συνδιαλλαχτεί μαζί της, η εταιρεία στράφηκε στην κυβέρνηση αυτοχείρων του Καραμανλή.

Διαισθανόμενος το σκοτεινό μέλλον της αυτοκρατορίας του, ο Gates, εξασφαλισμένα ζάμπλουτος για το υπόλοιπο της ζωής του, εγκαταλείπει το πλοίο που βυθίζεται και προσπαθεί να διασώσει την υστεροφημία του μέσω της φιλανθρωπίας. Του είμαστε υπόχρεοι. Αντί όμως για τη φιλανθρωπική του δράση θα προτιμούσαμε να διαθέσει ελεύθερα τον κώδικα του λογισμικού της εταιρείας του, δημιούργημα της εργασίας χιλιάδων ινφοπρολετάριων, προσφέροντας με μια μόνο κίνηση πολλαπλάσια οφέλη στην ανθρωπότητα. Τίποτα δηλαδή περισσότερο απ’ αυτό που ζητά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αλλά για τις σημερινές εταιρικές αξίες του κολοσσού κάτι τέτοιο είναι «κομμουνισμός»! Αυτόν τον ξιπασμένο «γκουρού» μαζεύτηκε ν’ ακούσει η «χαρούμενη παρεούλα» των Αθηναίων VIP. Να τους μιλήσει για ένα μέλλον, στο οποίο κανένας εχέφρων πολίτης δεν εύχεται να έχει λόγο ο Gates και η Microsoft, τουλάχιστον όσο ακολουθεί τις ίδιες εταιρικές πολιτικές.

Η εποχή που η Microsoft έπαιζε προοδευτικό ρόλο στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη έχει παρέλθει. Είναι αλήθεια, και πιστώνεται στους εργαζόμενους της εταιρείας και τον ιδρυτή της, ότι η Microsoft συνέβαλε καθοριστικά, βάζοντας τον προσωπικό υπολογιστή σε κάθε σπίτι, σε μια πρωτοφανή μεταμόρφωση της τεχνολογικής υποδομής του πλανήτη. Η στρατηγική της στηρίχθηκε στην πειρατεία. Ανομολόγητα, κάνοντας τα στραβά μάτια στην αντιγραφή και παράνομη εγκατάσταση του λογισμικού της, κατόρθωσε να εξαπλωθεί οδηγώντας σε μονοπωλιακά μερίδια στην αγορά του λειτουργικού της συστήματος. Τώρα που ο στόχος της μονοπώλησης επετεύχθη, προσπαθεί να δρέψει τους καρπούς της ξεκινώντας εκστρατεία κατά των «πειρατών» για να γεμίσει τα ταμεία της. Εξισώνει την αντιγραφή του λογισμικού με την κλοπή, όπως η κλοπή ενός αυτοκινήτου ή μιας τηλεόρασης. Ποινικοποιεί τους πολίτες και τις επιχειρήσεις και στρέφεται κατά πάντων. Επειδή είναι άκομψο να το αναλάβει άμεσα η ίδια, προκαλώντας έτσι τη δικαιολογημένη αντίδραση των «ινφοκολλίγων», αναθέτει σε άλλους αυτή τη δυσάρεστη εργασία. Η κυβέρνηση Καραμανλή είναι στο πλευρό της. Για πρώτη φορά φέτος, όπως ανακοίνωσε ο γνωστός κ. Κλαδάς, μαζί με τον φορολογικό τους έλεγχο οι επιχειρήσεις θα πρέπει να προσκομίσουν τις αποδείξεις για τις άδειες λογισμικού που διαθέτουν…

Λογάριασαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Η συντριπτική πλειοψηφία της υποδομής του παγκόσμιου ιστού στηρίζεται σήμερα στο ελεύθερο λογισμικό. Οι εταιρείες στρέφονται ολοένα και περισσότερο στις λύσεις ανοικτού λογισμικού που προσφέρουν οι ανταγωνιστές της Microsoft. Ο μαθητικός υπολογιστής θα έχει λειτουργικό σύστημα Linux (με πιθανή εξαίρεση την ελληνική έκδοση, εφόσον η κυβέρνηση Καραμανλή προλάβει να κλείσει και αυτό το «ντηλ» με το συνεταιράκι της). Οι ελληνικές κοινότητες του ΕΛΛΑΚ έχουν ήδη εξελληνίσει το λειτουργικό του OLPC και εθελοντές εκπαιδευτικοί αναπτύσσουν εφαρμογές. Η κυβέρνηση κατόρθωσε να «ξεπλύνει» επικοινωνιακά την συμφωνία, αλλά έκπληκτη συνάντησε σθεναρή αντίσταση μέσα στη βουλή. Για πρώτη φορά σύσσωμη η αντιπολίτευση (συμπεριλαμβανομένου και της ακροδεξιάς) υπερασπίσθηκε το ελεύθερο λογισμικό και υποσχέθηκε έστω και την μερική υιοθέτησή του στο δημόσιο τομέα.

Δυστυχώς, οι ακριβοπληρωμένοι μάνατζερς της Microsoft δεν κατάλαβαν ότι με την εταιρική συμπεριφορά τους άνοιξαν ένα βαθύ ρήγμα στην ελληνική κοινωνία. Δεν έκλεισαν μια συμφωνία, αλλά ξεκίνησαν έναν απρόκλητο πόλεμο. Τοποθέτησαν έτσι εαυτούς στο στόχαστρο της κοινής γνώμης και των ανταγωνιστών τους και τους ευχόμαστε ειλικρινά να μην έχουν ούτε τον λόγο ούτε την τύχη να βρεθούν στη θέση των συναδέλφων τους της Siemens. Αυτό όμως, αργά η γρήγορα θα φανεί.

Να λοιπόν γιατί κοιτώντας αυτά τα «λαμπερά» αστέρια δεν βλέπετε παρά μόνο το παρελθόν.

Σύνδεσμοι

1. Αναλυτικό ιστορικό της συμφωνίας

2. Ανακοίνωση των FFII, Hellug και digitalrights.gr

3. «Τι κρύβει, τι προβλήματα δημιουργεί η συμφωνία Δημοσίου – Microsoft» από την Ελευθεροτυπία

4. Πρακτικά συζήτησης της συμφωνίας στη Βουλή

9 Comments Κοιτάζοντας τ’ αστέρια

  1. stoned

    Ένα από τα ελάχιστα ουσιαστικά άρθρα στα ελληνικά σχετικά με την επίσκεψη. Πρόκειται για συναλλαγή με πολιτική κατεύθυνση. Τυπικά, όπως λένε οι βουλευτές της πλειοψηφίας, η συμφωνία δεν είναι δεσμευτική, αλλά αυτό ισχύει μόνο τυπικά. Στην πραγματικότητα, φέρνει εξαρτήσεις στους χρήστες και μπορεί να επηρεάσει με αθέμιτο τρόπο, ιδίως αν ερμηνευτεί από τις επιτροπές διαγωνισμών ότι υπέχει θέση παραδείγματος και άρα μπορεί να επιλεγεί χωρίς συνέπειες ή ενδεχόμενη κριτική. Το πολιτικό και οικονομικό κόστος θα είναι βαρύτατο εκτός εάν παγώσει η εγκατάσταση και χρήση των σχετικών αδειών λογισμικού

  2. Α. Καφαντάρης

    Είναι πολύ πικρό να χρειάζεται να αντιδράσει κανείς σε ένα άρθρο με το οποίο συμφωνεί τόσο πολύ. Όμως, ως υπογράφων των δύο άρθρων που αναφέρετε με τη ρήση «Εδώ και καιρό, τα ελεγχόμενα απ’ τον ίδιο μέσα μαζικής ενημέρωσης προβάλαν την συμφωνία Microsoft – “δημοσίου” με επαινετικά λόγια και οι μισθωμένοι δημοσιογράφοι του οργανισμού, χρειάστηκε να παιανίσουν τον Gates σε δύο Κυριακάτικα αφιερώματα σ’ ένα μόλις μήνα» οφείλω να πω ότι με προσβάλλετε αβασάνιστα. Στα 15 χρόνια δημοσιογραφίας μου περί των ΤΠΕ, ποτέ δεν δέχθηκα να «γλύψω» κανέναν και ούτε η διεύθυνση του εν λόγω εντύπου διανοήθηκε ποτέ να με πιέσει ποτέ προς κάτι τέτοιο. Το ότι από τις 16 ερωτήσεις μου προς τον Γκέιτς μου απάντησε μόλις σε 4, ή το ότι ενώ είχαν ζητήσει να του πάρω ζωντανή συνέντευξη στην εκδήλωση μεταστράφηκαν στον συνάδελφο άλλου εντύπου, είναι ενδεικτικό του τι πραγματικά συνέβη. Παρακαλώ, δεχθείτε ότι στον βρώμικο κόσμο μας μπορεί να υπάρχουν και κάποιοι μη πουλημένοι.
    Φιλικά,
    Τάσος Καφαντάρης
    Μηχανικός Πληροφορικής, αναλυτής θεμάτων Επιστήμης & Τεχνολογίας

  3. Α. Καφαντάρης

    Για την ιστορία, παραθέτω τις αναπάτητές ερωτήσεις που του έθεσα στα πλαίσια της συνέντευξης στο BHmagazino. Κρίνετε μόνοι σας αν – πέρα από την υποχρεωτική ευγένια του φιλοξενούντος – στόχευαν στο να «παιανίσουν» αυτόν που κατά την άποψή σας στηρίζει ο εν λόγω εκδότης:

    Q1:
    Sir Gates, we welcome your first visit to Athens. We take it as a compliment to Greece that you are visiting us in a most semantic year for you – the year you step-up from a semi-Greek notion (Micro-soft) to a fully Greek one (Philanthropy). I wonder if this re-focusing should be explained as an “enlightment of middle-age crisis”, a maturity demanding not a human-machine interface anymore but a human-human caring.

    Q2:
    Your expected full-time commitment to helping those in need suits well with a “return to believers” – and I read that your wife, Melinda, is a devoted Catholic. But, when asked by TIME magazine’s Walter Isaacson, in Jan. 13th 1996, «Isn’t there something special, perhaps even divine, about the human soul?», you answered «I don’t have any evidence of that.» If you are still not guided by religious doctrines, what is your motivating force?

    Q3:
    In any case, it sounds to me like closing a full circle and opening a new one. Steve Jobs – in your common interview of May 30, 2007, by D5 – recalled the Beatles lyric “you and I have memories longer than the road that stretches out ahead.” Literally, do you abide with having less to achieve than what you have already achieved?

    Q4:
    In your brilliant speech addressing Harvard – during your graduation, June 14th 2007, after 30 years of absence – you underlined “I left Harvard with no real awareness of the awful inequities in the world” and you invited the current graduates to “Be activists. Take on the big inequities”. You also evangelized a “Creative capitalism” to fight realities like “The market did not reward saving the lives of these children, and governments did not subsidize it”… Should we take more seriously the multiplying blogs calling “Bill Gates for President”!?

    Q5:
    You have already been nominated “person of the year 2005” for your donations – via Gates Foundation – into polio and measles immunization and research worldwide. But even the most benevolent commentators see a contradiction in pouring $218 million into such a good aim with the one hand, and investing with the other (in the same year) $423 million in Eni, Shell, Exxon Mobil, Chevron and Total– the main polluters of the Niger Delta, causing an epidemic of bronchitis in adults, and asthma and blurred vision in children. How would you answer to that?

    Q6:
    Your coming in Greece is meant to signal the operation of a Microsoft Innovation Center for software, in Athens. I remember a time when you were saying (The Seattle Weekly, April 30, 1998): “Microsoft looks at new ideas, they don’t evaluate whether the idea will move the industry forward, they ask, ‘how will it help us sell more copies of Windows?’” Has that changed?

    Q7:
    Amongst other things, the prospective students of Software Innovation Center are expected to learn how to patent their innovations. And, indeed, I read that Microsoft itself is well into a Marathon of producing a great deal of patents (over 4,000), even for things like «Adding and Removing White Space From a Document.»! But you were the one who said (Challenges and Strategy Memo (16 May 1991) that “If people had understood how patents would be granted when most of today’s ideas were invented, and had taken out patents, the industry would be at a complete standstill today.” Isn’t that valid anymore?

    Q8:
    In your best-seller book “The Road Ahead” (1995), you wrote “Success is a lousy teacher. It seduces smart people into thinking they can’t lose.” Sounds like a prophesy fulfilled by September’s European Court decision… And, more than that, Denmark, Netherlands and Norway announced in December that they are mandating the use of open document formats and/or open software throughout their public services… Should we expect that “wisdom gained” and “adjustment to reality” will foster the opening of certain Microsoft software?

    Q9:
    There are issues in open standards directly linked to your expectations for “opportunities that come with better access to education” (your article in Vima). A most recent relevant request was published by Randall Stross (in http://www.teleread.org) under the title ”E-book standards: Will Bill Gates do a Carnegie act and help books and libraries—or just go for the quick bucks?”
    Would you answer favorably to that?

    Q10:
    One of your latest initiatives in the Microsoft context was the entrance in the robotics arena. Following the launch of a robotics development toolkit (Robotics Studio), on Dec. 14th 2006, and your article in Scientific American (“A Robot in Every Home”, Jan. 2007), what should we expect next?

    Q11:
    A relevant area that you seem eager to explore is bionics: On November 2006, you suggested as worth-reading Ray Kurzweil’s latest book “The Singularity Is Near: When Humans Transcend Biology”. You also invest in various biotech companies. Do you really expect singularity to come by 2030?

    Q12:
    Another choice of yours that puzzled me is your investment in Svalbard Seed Bank, the so-called “Doomsday Vault” next to North Pole. To pour in about $30 million in such a project, one has to have solid belief in the possibility of a global catastrophe! Is this the case?

  4. Γιώργος Παπανικολάου

    Αγαπητέ κ. Καφαντάρη,
    Λυπάμαι πολύ που ενδεχομένως τα δύο ποστ που αναφέρεστε σας έκαναν νιώσετε προσβεβλημένος. Δεχθείτε την ειλικρινή μου διαβεβαίωση ότι δεν είχαν προσωπικό χαρακτήρα και πόσο μάλιστα όταν δεν γνωρίζω τον προσωπικό βαθμό εμπλοκής σας στην υπόθεση της προβολής από μεγάλα ΜΜΕ των σχέσεων του ελληνικού δημοσίου με τη Microsoft. Ενδεχομένως αν σας ενόχλησε η λέξη «μισθωμένοι» είμαι διατεθειμένος, εφόσον πιστεύετε ότι σας φωτογραφίζει ή ότι σαν έμπειρος δημοσιογράφος πιστεύετε ότι είναι καλύτερο να την αλλάξω, προσθέτοντας ένα comment για την αλλαγή και το ιστορικό της.
    Όμως αυτό δεν μεταβάλλει το ουσιαστικό σημείο του επιχειρήματος. Οι μεγάλοι δημοσιογραφικοί οργανισμοί διαπλέκονται με εταιρικά συμφέροντα και ασκούν πολιτικές χειραγώγησης προς όφελός τους. Δυστυχώς η σχέση μισθωτής εργασίας κάτω από την οποία καλούνται οι δημοσιογράφοι να εργαστούν αποτελεί αντικειμενικά ένα εμπόδιο στην ελευθεροτυπία. Οι περιπτώσεις «πουλημένης» δημοσιογραφίας πράγματι δεν αποτελούν τις συχνότερες, ας μην υπερβάλουμε. Εκείνο που συνήθως συμβαίνει είναι ένας βαθμός αυτολογοκρισίας ή μια έμμεση λογοκρισία μέσω της πολιτικής που αποφασίζει να ακολουθήσει η σύνταξη σχετικά με την ιεράρχηση προβολής της επικαιρότητας. Δεν έχω κανένα λόγο λοιπόν να αμφισβητώ τα όσα γράφετε για τις σχέσεις συνεργασίας σας με τους εργοδότες σας. Είναι όμως αρκετά ενδιαφέρον κ. Καφαντάρη, το πως το σύστημα βρήκε τελικά τον τρόπο να σας παρακάμψει: από τις 16 ερωτήσεις απαντήθηκαν 4, η ζωντανή συνέντευξη που είναι απρόβλεπτη και έχει τη δύναμη της καταγραφής των αντιδράσεων, ματαιώθηκε, και τελικά κάποιος (ποιος; παράγοντες της εταιρείας;) μεταστράφηκαν σε άλλο συνάδελφό σας που προφανώς θα χειριζόταν τον πρόεδρο της Microsoft πιο φιλικά. Νομίζω ότι η διεύθυνση σύνταξης, και όχι εσείς, όφειλε να παραθέσει παράγραφο που θα αποκάλυπτε στο κοινό αυτό το διαφωτιστικό σημείο, παραθέτοντας και τις ερωτήσεις που δεν απαντήθηκαν και ενδεχομένως την άποψή σας, σαν ειδικού, γιατί δεν απαντήθηκαν. Τώρα οι διευθυντές σας πρέπει να εξηγήσουν στο κοινό γιατί δεν το έκαναν.
    Υπάρχει μια αξιοσημείωτη αντίθεση απέναντι σ’ αυτό που συνέβη στο εσωτερικό του ελληνικού κοινοβουλίου και σ’ αυτό που τελικά προβλήθηκε στον τύπο. Αυτό αποτελεί ένα μείζων ζήτημα της ποιότητας λειτουργία των ΜΜΕ στη χώρα μας. Σύσσωμα όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατάγγειλαν την συμφωνία ως πολιτικά σκανδαλώδη και οι ομιλητές τους αναφέρθηκαν στο Ελεύθερο Λογισμικό σαν εναλλακτική λύση.
    Αντίθετα, στην πλειοψηφία του, ακόμα και ο αντιπολιτευόμενος τύπος υποβάθμισε ειδησεογραφικά την άλλη πτυχή ανάγνωσης της επικαιρότητας και πρόβαλε διθυραμβικά τον ιδρυτή της εταιρείας και μονόπλευρα τη συμφωνία. Οι αποφάσεις αυτές όμως, όπως γνωρίζετε καλύτερα από μένα, είναι σημαντικότερες από πολλές άλλες καθώς καθορίζουν το ψηφιακό μέλλον της κοινωνίας μας. Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι πως υποβαθμίστηκε το ζήτημα και από τον ειδικό τύπο της πληροφορικής. Σχεδόν καμιά κουβέντα για τις επιπτώσεις της συμφωνίας, απλές ανακοινώσεις περί κέντρων καινοτομίας κτλ. Η εξήγηση είναι απλή, το ελεύθερο λογισμικό δεν διαθέτει διαφημιστική πίτα, η Εταιρεία όμως διαθέτει πολλά χρήματα για marketing και διαφήμιση. Το Linux δεν αφήνει κέρδη από την άσκοπη πώληση αδειών χρήσης, δηλαδή στους μεταπράτες, αφήνει κέρδη στις εταιρείες που έχουν πραγματική τεχνογνωσία και μπορούν να καινοτομήσουν και να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του πελάτη τους τροποποιώντας το ελεύθερο λογισμικό. Το ελεύθερο περιεχόμενο δεν αφήνει κέρδη στους εκδότες των εκπαιδευτικών εγχειριδίων που πληρώνουν πενιχρά τους δημιουργούς τους και τσεπώνουν απ’ το κράτος (δηλαδή απ’ όλους μας) παριστάνοντας μάλιστα τους προστάτες του πολιτισμού!
    Δυστυχώς η σύγκρουση κ. Καφαντάρη έχει ξεκινήσει, και το λάδι στη φωτιά της ψηφιακής σύγκρουσης στην ελληνική κοινωνία την έριξε η κυβέρνηση και σιγοντάρουν πολλά μεγάλα ΜΜΕ. Τώρα, εμείς οι απλοί πολίτες, που έχουμε δημόσια φωνή μόνο από τα blogs κοιτάμε εσάς κ. Καφαντάρη και τους συναδέλφους σας. Μετράμε ποιοι ορθώνουν το ανάστημα της ελεύθερης κοινωνίας. Σας αξιολογούμε και μετράμε την αξιοπιστία σας. Και από τα γραφόμενά σας και τη συμφωνία σας με αυτό το post συμπεραίνω ότι είμαστε μαζί!
    Αυτό έχει σημασία τώρα και μέχρι τις αρχές Απριλίου. Γιατί η μάχη για το μαθητικό υπολογιστή είναι ανοικτή. Βοηθήστε την λοιπόν όπως μπορείτε και ενημερώστε μας ξανά πως αντιδρά η διεύθυνση σύνταξης.

  5. Γιώργος Παπανικολάου

    Ιστορικό της αλλαγής του ποστ.
    Η αρχική εκδοχή (βλ. comment 4) τροποποιήθηκε αυτοβούλως από τον συγγραφέα διότι ο δημοσιογράφος κ. Καφαντάρης αισθάνθηκε ότι θίγει την προσωπικότητά του και την επαγγελματική του ευσυνειδησία.
    Δεν αποτελούσε πρόθεση του συντάκτη να θίξει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά ούτε και τον ευρύτερο κλάδο σαν «πουλημένο» στην εργοδοσία, αλλά να επισημάνει ότι η σχέση μισθωτής εργσίας στο εσωτερικό των μεγάλων ΜΜΕ είναι από τη φύση της παράγοντας περιοριστικός της ελευθεροτυπίας. Ως συντάκτης και κατόπιν του σχολίου του κ. Καφαντάρη βρίσκω άσκοπο να παραμείνει μια οξεία έκφραση που γεννά ενδεχόμενες παρεξηγήσεις. Είναι πολύ ενδιαφέρον ο αναγνώστης να διαβάσει προσεκτικά τις ερωτήσεις και την περιγραφή του δημοσιογράφου, πως μεθοδεύθηκε να παρακαμφθεί και να αποφευχθεί η προσπάθεια του να παρέχει σφαιρική ενημέρωση.

  6. Α. Καφαντάρης

    Χαίρομαι για το επίπεδο της αντιπαράθεσης των απόψεων και ευχαριστώ για την προσπάθεια κατανόησης των επιχειρημάτων μου. Στα περισσότερα σημεία είμαι σύμφωνος με τις διαπιστώσεις. Όμως, η εκ των έξω κριτική των καταστάσεων συνήθως – και στην περίπτωση αυτή – αγνοεί την παράμετρο του χρόνου: Όταν κάποιος δεν σου απαντά σε όλες τις ερωτήσεις αλλά μόνο σε 4 και αυτό την ημέρα που πρέπει να φύγει το άρθρο για το τυπογραφείο, απλά αποφασίζεις αν θα το βγάλεις ή όχι. Η απόφαση αυτή δεν έχει να κάνει απαραίτητα με άλλου είδους κριτήρια, αλλά κυρίως με το ότι ήδη έχεις δεσμεύσει το χώρο και δεν είναι εφικτή η πλήρης αναδιάταξη της ύλης. Όσο για την απόφαση μεταπήδησης σε άλλο δημοσιογράφο άλλου εντύπου για τη ζωντανή συνέντευξη, ήταν απολύτως απόφαση της Εταιρείας, όλως αντίθετη στα σχέδια του φορέα μου – καθόσον αναμέναμε την αποκλειστικότητα.
    Κλείνω λοιπόν την παρέμβασή μου, επιμένοντας ότι ούτε άμεσα ούτε έμμεσα δεν υποχρεώθηκα να ¨παιανίσω» κανέναν. Προσωπικά, μου αρκεί το ότι εγώ το γνωρίζω. Ελπίζω να έπεισα και εσάς.
    Και πάλι ευχαριστώ για την ευγένεια του ιστολογίου σας.
    Τάσος Καφαντάρης

  7. Γιώργος Παπανικολάου

    Ευχαριστώ για τη συμβολή σας σ’ αυτό το διάλογο. Με αυτήν την συζήτηση βγήκαμε όλοι κερδισμένοι. Σαν απλός αναγνώστης εφημερίδων δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω κάτω από ποιες ακριβώς συνθήκες συντελείται η παραγωγή του έντυπου τύπου και οι παρατηρήσεις σας είναι διαφωτιστικές και νομίζω σε πολλές λεπτομέρειες «οι απέξω» δηλ. το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει. Η παρέμβασή σας συνέβαλε ουσιαστικά στην παραβολή πλευρών που είναι χρήσιμες προκειμένου το ευρύ κοινό να διαμορφώσει τη δική του άποψη διαβάζοντας το διάλογο. Δυστυχώς το αποτέλεσμα που έχει ιδιαίτερη σημασία δεν άλλαξε: οι επιφυλάξεις και οι αντιδράσεις της κοινωνίας σ’ αυτή την επίσκεψη γενικά προβλήθηκαν δυσανάλογα υποβαθμισμένα από τα περισσότερα ΜΜΕ.
    Θα διαφωνήσω μαζί σας σε ένα σημείο: δεν αρκεί να γνωρίζετε μόνο εσείς ότι δεν χρειάστηκε να παιανίσετε κανέναν, αλλά πρέπει να το ξέρουμε και εμείς, οι αναγνώστες που απευθύνετε τον δημόσιο λόγο σας. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε το ήθος και τις αρχές κάτω από τις οποίες προσπαθείτε να κάνετε τη δουλειά σας.
    Σε προσωπικό επίπεδο, καθώς δεν σας γνωρίζω προσωπικά για να έχω πρόσθετα κριτήρια, μπορώ να κρίνω μόνο από το ύφος και την ποιότητα που συζητήσατε την αιχμηρή κριτική μου. Με βοήθησε να μάθω και να βελτιώσω το ύφος του ποστ και η γενικότερη εντύπωσή μου είναι άριστη καθώς δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω τίποτα από όσα αναφέρετε.

Leave A Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *