Η προηγούμενη αναφορά στο ντοκιμαντέρ Debtocracy εστίαζε στον καινοτόμο για την ελληνική πραγματικότητα τρόπο παραγωγής και διανομής, και στην ανάγκη ανάδυσης της μαχόμενης δημοσιογραφίας απέναντι στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς των επιχειρηματικών ΜΜΕ. Το ντοκιμαντέρ ξεκίνησε να διανέμεται και πιθανολογώ ότι θα αποτελέσει ένα σημαντικό σημείο αναφοράς των πολιτικών εξελίξεων. Οι αναγνώστες του ιστολογίου αξίζει να το παρακολουθήσουν και να το διαδώσουν.

Το ντοκιμαντέρ εξηγεί τις συνθήκες δημιουργίας του κρατικού χρέους και την ιδέα της διαγραφής του επαχθούς χρέους μετά από λογιστικό έλεγχο, όπως αυτή εμφανίζεται στη διεθνή πρακτική. Η πρόταση αυτή που ξεκίνησε από ομάδα προσωπικοτήτων και υποστηρίζεται από τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις της Αριστεράς έχει τη δυναμική ενός αιτήματος που μπορεί να οδηγήσει στην θετική, ελπιδοφόρα συσπείρωση ευρύτατων δυνάμεων στην ελληνική κοινωνία. Δεν αφορά στενά πόσο από το χρέος θα μπορούσε να μην πληρωθεί αλλά και την ίδια τη διαδικασία κάθαρσης που συνοδεύει το εγχείρημα. Κάθαρσης για την οποία διψά μεγάλο μέρος των πολιτών και που το πολιτικό σύστημα απέτυχε έστω και προσχηματικά να προσφέρει.
Κοντολογίς είναι μια ιδέα και μια κίνηση βαθύτατα πολιτική και εξαιρετικά εύστοχη στην σημερινή πολιτική συγκυρία με τη διαφαινόμενη μεταστροφή της πολιτικής συμπεριφοράς σημαντικών τμημάτων του εθνικού κεφαλαίου. Χωρίς αυτό να εμποδίζει τη συμπαράταξη σ’ ένα αίτημα και μια πολιτική που συσπειρώνει ευρύτερες και αντιθετικές μεταξύ τους ταξικές δυνάμεις, θα πρέπει να επισημανθεί ότι δεν θα πρέπει να υποβαθμιστεί στην ατζέντα το αίτημα για εσωτερική αναδιανομή και προστασία του πληθυσμού από την επισφάλεια. Η αναδιανομή αυτή δεν είναι μόνο διαταξική αλλά και διαγεννεακή. Αυτό όμως, στις επερχόμενες εξελίξεις, θα είναι ένα από τα κύρια καθήκοντα των δυνάμεων της νέας αριστεράς.

Untitled from ThePressProject on Vimeo