Πρόκειται για αναδημοσίευση του επίκαιρου κειμένου της Νέλλης Καμπούρη που πρωτοδημοσιεύθηκε εδώ. Οι ελιγμοί της αστυνομίας, οι συνεχείς αναίτιες επιθέσεις σε ειρηνικό πλήθος με χρήση χημικών, ο συστηματικός εγκλωβισμός ειρηνικών διαδηλωτών, η επίθεση σε θαμώνες καφετεριών και τόσα άλλα επεισόδια που ζήσαμε και δεν ακούσαμε ποτέ να αναφέρονται στα ΜΜΕ επιβεβαιώνουν  το οργανωμένο  με δολοφονικά χαρακτηριστικά σχέδιο του καθεστώτος να κλείσει τους πολίτες στα σπίτια του. Δεν τρομοκρατούμαστε και συνεχίζουμε ειρηνικά. Με ψυχραιμία. Υπερασπίζουμε το δικαίωμα να συγκεντρωνόμαστε και να διαμαρτυρόμαστε. Εκεί έξω οι «κατσαρίδες» ανιχνεύουμε τις κοινές μας σχέσεις και επιθυμίες και εξυφαίνουμε σιγά-σιγά το νέο συντακτικό σχέδιο του πλήθους. Μας φοβούνται…

—————————————————————————————————————————————————–

Απο προχθές στο Σύνταγμα ζούμε σαν τις κατσαρίδες. Μας ψεκάζουν ασταμάτητα ανεξαρτήτως του τι κάνουμε ή λέμε κι εμείς επιμένουμε. Φεύγουμε για λίγο και μετά ξαναερχόμαστε. Μετακινούμαστε, ξεκουραζόμαστε και μετά πάλι. Στη Βουλής πριν ακόμα αρχίσουν τα δακρυγόνα σήμερα το πρωί καθόμασταν σ’ ένα πεζούλι και τα ΜΑΤ συνέλαβαν τον διπλανό μας που απλά καθόταν.  Στις διαμαρτυρίες απάντησαν πιάνοντας στο ξύλο έναν άλλο περαστικό που είχε πάει να πάρει καφέ. To να στέκεσαι σε κοντινή απόσταση από το Σύνταγμα μοιάζει επικίνδυνο και σίγουρα ύποπτο. Οι συλλήψεις γίνονται  για να διαλύσουν τον κόσμο ο οποίος μετακινείται ακόμα πιο κοντά αντί να φεύγει.

Καθώς γινόμαστε κατσαρίδες αρχίσουμε να υιοθετούμε χωρίς να το πολυκαταλαβαίνουμε τακτικές στάσης, επιμονής και αντοχής που πριν μας ήταν άγνωστες. Ψεκάζουν διαρκώς, κάνουν τρομακτικούς θορύβους – το πλήθος απαντά με το να παραμένει εκεί. Κάπως  σαν τις κατσαρίδες που ολοένα και γίνονται πιο ανθεκτικές στα χημικά μεταλλασσόμαστε με διάφορα προσθετικά. Φορώντας μάσκες, κρέμες και γυαλιά προφυλάσσόμαστε και συνεχίζουμε.  Οι φιγούρες με τις μάσκες και τα μαλόξ αναγνωρίζονται και στέλνουν μηνύματα ακόμα και σε μεγάλη απόσταση από το Σύνταγμα.

Ακόμα και τώρα που ψηφίστηκε το μεσοπρόθεσμό οι τακτικές αυτές ισχυροποιούν το πλήθος. «Να γίνει συνέλευση τώρα» έλεγε κάποιος εν μέσω ενός σύννεφου από δακρυγόνα. ¨»Όπως έγινε κι η συναυλία χθες». Πλέναμε, καθαρίζαμε την πλατεία και με μια μικροφωνική που δεν ακουγόταν έπαιζαν οι Tiger Lillies. Τα δακρυγόνα έπεφταν κι όλοι κάθονταν εκεί.

Η κλασσική αντιπαράθεση-πετροπόλεμος μοιάζει και είναι δευτερεύουσα μπροστά σε αυτές τις τακτικές. Οι κατσαρίδες δεν επιτίθενται, δεν κάνουν πολύ θόρυβο και δεν σπάνε τίποτα. Αλλά είναι απείρως πιο ανθεκτικές και παραγωγικές από αλλά ζώα που σιγά σιγά εξαφανίζονται.