Σε ένα άρθρο δημοσιευμένο στο αγγλικό P2P blog υπό τον τίτλο «Είναι το P2P αριστερά ή δεξιά;» ο Michel Bauwens είχε ισχυριστεί ότι «το P2P είναι μια έκφραση της αριστεράς που περιγράφει μια αναδυόμενη κοινωνική οργάνωση που διοικεί και παράγει, όπου η ελευθερία και η ισότητα ενσωματώνεται η μία στη άλλη και ενδυναμώνει η μία την άλλη. Έτσι καινοτόμες συμμαχίες λαμβάνουν χώρα».
Θα συμφωνούσα με την άποψη ότι το P2P είναιμια έκφραση της αριστεράς, αλλά εκείνης της μερίδας της αριστεράς που εξαρθρώθηκε και αποδυναμώθηκε πολύ νωρίς από τις δεσπόζουσες δυνάμεις με τις βασικές ιδεολογικές θέσεις που γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος. Μια ματιά στην «Κριτική του προγράμματος της Γκότα» του Κ. Μαρξ θα διευκόλυνε πολύ τους αναγνώστες να καταλάβουν τι εννοώ. Υπόσχομαι να το αναλύσω σε μελλοντικό post αργότερα. Ωστόσο θα ήθελα να κάνω την παρατήρηση ότι το P2P δεν είναι μια θεωρία «διανομής», η διανομή καθορίζεται αποκλειστικά από τον τρόπο που οργανώνεται η παραγωγή. Πρέπει να σημειωθεί ότι για να επιτευχθεί η P2P διανομή (που πέρνει τη μορφή των commons με τη νομική μορφή των σχέσεων ιδιοκτησιας της GPL ή της CC απαραίτητη προυπόθεση είναι να έχουν συντελεστεί αλλαγές στους λεγόμενους εμπράγματους όρους της παραγωγής, εν προκειμένω αυτό που ο Michel Bauwens επισημαίνει στην «Πολιτική οικονομία της ομότιμης παραγωγής», οι παραγωγοί να έχουν πρόσβαση στο κατανεμημένο σταθερό κεφάλαιο. Με απλά λόγια δηλ. αυτός ο τρόπος διανομής αναδύεται γιατί οι παραγωγοί έχουν άμεση πρόσβαση και έλεγχο στα εργαλεία της παραγωγής – στα περισσότερα από τα δικά μας παραδείγματα τον δικό τους ηλεκτρονικό υπολογιστή και την τεχνολογική δυνατότητα της ομότιμης δικτύωσης που δεν ανακατευθύνεται ιεραρχικά μέσα από προκαθορισμένους υποχρεωτικούς κόμβους. Αυτό δημιουργεί και τον τεχνολογικό περιορισμό της ομότιμης παραγωγής: δηλαδή την καταρχας επέκταση της στη σφαίρα της παραγωγής άυλων αξιών (τουτέστιν αρχικά το οτιδήποτε είναι ψηφιοποιήσιμο).Ωστόσο η επέκταση της στην υλική παραγωγή -που δεν είναι αδύνατη- θα είναι πολύ πιο δύσκολη καθώς προϋποθέτει σημαντικές αλλαγές στην τεχνολογία και ανοιχτά τεχνολογικά πρότυπα. Θα συμφωνούσα ωστόσο απόλυτα μαζί σου ότι με την τρέχουσα κοινή αντίληψη των εννοιών αριστερά- δεξιά η P2P θεωρία όχι μόνο τις διαπερνά αλλά τις διεμβολίζει και τις δύο. Ένα βασικό σημείο του διαχωρισμού τους ήταν το ζήτημα της κρατικής ιδιοκτησίας που αφελώς οι δεσπόζουσες αιρέσεις του πλουραλιστικού κινήματος της αριστεράς μπερδεύουν έντεχνα με την κοινοκτημοσύνη. Προσοχή !! τα commons δεν είναι η κρατική ιδιοκτησία. Η P2P θεωρία μιλά για μια νέα μορφή ιδιοκτησίας. Σας προσκαλώ να διαβάσετε όλοι προσεκτικά τις βασικές ιδέες της P2P θεωρίας που φιλοξενούνται στο blog μας!!!
Μια μικρή διόρθωση στο προηγούμενο κείμενο
αντί «…στη σφαίρα της παραγωγής άυλων αξιών…» θεωρείστε «…στη σφαίρα της παραγωγής άυλων αξιών χρήσης…»