Είναι το P2P αριστερά ή δεξιά;

Σε ένα άρθρο δημοσιευμένο στο αγγλικό P2P blog υπό τον τίτλο «Είναι το P2P αριστερά ή δεξιά;» ο Michel Bauwens είχε ισχυριστεί ότι «το P2P είναι μια έκφραση της αριστεράς που περιγράφει μια αναδυόμενη κοινωνική οργάνωση που διοικεί και παράγει, όπου η ελευθερία και η ισότητα ενσωματώνεται η μία στη άλλη και ενδυναμώνει η μία την άλλη. Έτσι καινοτόμες συμμαχίες λαμβάνουν χώρα».

Απαντώντας σε αυτό υποστήριξα ότι «σε μια κοινωνία που οι ομότιμες (P2P) πρακτικές είναι κυρίαρχες μορφές πολιτισμού, η πολιτεία αποτελεί υπηρέτη των εκστασιασμένων μαζών προς μια απελευθερωτική δημοκρατία. Η μαζική συμμετοχή που βασίζεται στην ισοδυναμία και ελευθερία να δημιουργείς οδηγεί στην Εποχή της Συμμετοχής, όπου η συσσωρευμένη εξουσία σκορπίζεται και η αυτοδιάθεση των μαζών διαμορφώνει τον κόσμο. Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο ανάμεσα στα χαρακτηριστικά του P2P ήθους, κι αυτό είναι η διανομή / κατανομή (distribution). Επομένως πιστεύω ότι το P2P κίνημα δε προέρχεται από ένα συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτικό χώρο, δόγμα ή ιδεολογία. Δε χαρακτηρίζει καθώς δεν είναι κλειστό ή εκλεκτικό. Δεν είναι ένας καθορισμένος τρόπος παραγωγής, ιδιοκτησίας ή διακυβέρνησης καθώς είναι μια εξελικτική διαδικασία. Έτσι κατά τη γνώμη μου δεν το P2P δεν είναι ούτε δεξιά, ούτε αριστερά καθώς διαπερνά και τα δυο. Το P2P είναι απλώς διανεμημένο.»

Έπειτα ο Bauwens πρόσθεσε ότι «η P2P θεωρία είναι μεταπαραδειγματική. Αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να επιλέξουμε ανάμεσα από προηγούμενες ιδεολογικές ή μονοπαραδειγματικές ερμηνείες, μα στοχεύουμε στο να χρησιμοποιήσουμε χρήσιμες έννοιες και αντιλήψεις και να τις ενσωματώσουμε σε ένα ενιαίο σύμπλεγμα. Μα η ένταξη αυτή είναι μια δυναμική διαδικασία χωρίς τέλος ή ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Δηλαδή αυτή σύνθεση θα είναι μέρος από μια ποικιλία ερμηνειών και αντιλήψεων, άρα μπορεί πολιτικά να τοποθετηθεί. Η προαίσθησή μου είναι ότι αυτές οι προσεγγίσεις της κοινωνίας της πληροφορίας θα είναι ταυτοχρόνως αριστερά και δεξιά πολωμένες.»

Επίσης καταλήγοντας ανέφερε: «σήμερα δεν είναι μια εποχή αορίστων ουτοπικών εννοιών, μα μια εποχή που εντοπίζει τις καλύτερες πρακτικές και τις διασυνδέει. Το παραπάνω κάνει οποιαδήποτε τέτοια προσέγγιση πειραματική και πλουραλιστική. Επομένως, πάντα υποστήριζα ότι το P2P ίδρυμα υποστηρίζει μια κοινωνία που επαναπροσανατολίζεται γύρω από τη P2P λογική, κάτι το οποίο είναι καλό, μα για να φθάσουμε εκεί είναι αποκλειστικά θέμα πλουραλιστικών προσεγγίσεων που μπορούν να βρουν κοινό έδαφος πάνω σε έναν αμοιβαίο σκοπό. Τελικά, η P2P θεωρία πραγματικά αποτελεί ένα περίπλοκο σύμπλεγμα γεφυρών ανάμεσα από διάφορες πολιτικές επιλογές και προσεγγίσεις.»

2 Comments Είναι το P2P αριστερά ή δεξιά;

  1. Γιώργος Παπανικολάου

    Θα συμφωνούσα με την άποψη ότι το P2P είναιμια έκφραση της αριστεράς, αλλά εκείνης της μερίδας της αριστεράς που εξαρθρώθηκε και αποδυναμώθηκε πολύ νωρίς από τις δεσπόζουσες δυνάμεις με τις βασικές ιδεολογικές θέσεις που γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος. Μια ματιά στην «Κριτική του προγράμματος της Γκότα» του Κ. Μαρξ θα διευκόλυνε πολύ τους αναγνώστες να καταλάβουν τι εννοώ. Υπόσχομαι να το αναλύσω σε μελλοντικό post αργότερα. Ωστόσο θα ήθελα να κάνω την παρατήρηση ότι το P2P δεν είναι μια θεωρία «διανομής», η διανομή καθορίζεται αποκλειστικά από τον τρόπο που οργανώνεται η παραγωγή. Πρέπει να σημειωθεί ότι για να επιτευχθεί η P2P διανομή (που πέρνει τη μορφή των commons με τη νομική μορφή των σχέσεων ιδιοκτησιας της GPL ή της CC απαραίτητη προυπόθεση είναι να έχουν συντελεστεί αλλαγές στους λεγόμενους εμπράγματους όρους της παραγωγής, εν προκειμένω αυτό που ο Michel Bauwens επισημαίνει στην «Πολιτική οικονομία της ομότιμης παραγωγής», οι παραγωγοί να έχουν πρόσβαση στο κατανεμημένο σταθερό κεφάλαιο. Με απλά λόγια δηλ. αυτός ο τρόπος διανομής αναδύεται γιατί οι παραγωγοί έχουν άμεση πρόσβαση και έλεγχο στα εργαλεία της παραγωγής – στα περισσότερα από τα δικά μας παραδείγματα τον δικό τους ηλεκτρονικό υπολογιστή και την τεχνολογική δυνατότητα της ομότιμης δικτύωσης που δεν ανακατευθύνεται ιεραρχικά μέσα από προκαθορισμένους υποχρεωτικούς κόμβους. Αυτό δημιουργεί και τον τεχνολογικό περιορισμό της ομότιμης παραγωγής: δηλαδή την καταρχας επέκταση της στη σφαίρα της παραγωγής άυλων αξιών (τουτέστιν αρχικά το οτιδήποτε είναι ψηφιοποιήσιμο).Ωστόσο η επέκταση της στην υλική παραγωγή -που δεν είναι αδύνατη- θα είναι πολύ πιο δύσκολη καθώς προϋποθέτει σημαντικές αλλαγές στην τεχνολογία και ανοιχτά τεχνολογικά πρότυπα. Θα συμφωνούσα ωστόσο απόλυτα μαζί σου ότι με την τρέχουσα κοινή αντίληψη των εννοιών αριστερά- δεξιά η P2P θεωρία όχι μόνο τις διαπερνά αλλά τις διεμβολίζει και τις δύο. Ένα βασικό σημείο του διαχωρισμού τους ήταν το ζήτημα της κρατικής ιδιοκτησίας που αφελώς οι δεσπόζουσες αιρέσεις του πλουραλιστικού κινήματος της αριστεράς μπερδεύουν έντεχνα με την κοινοκτημοσύνη. Προσοχή !! τα commons δεν είναι η κρατική ιδιοκτησία. Η P2P θεωρία μιλά για μια νέα μορφή ιδιοκτησίας. Σας προσκαλώ να διαβάσετε όλοι προσεκτικά τις βασικές ιδέες της P2P θεωρίας που φιλοξενούνται στο blog μας!!!

  2. Γιώργος Παπανικολάου

    Μια μικρή διόρθωση στο προηγούμενο κείμενο

    αντί «…στη σφαίρα της παραγωγής άυλων αξιών…» θεωρείστε «…στη σφαίρα της παραγωγής άυλων αξιών χρήσης…»

Leave A Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *