...Η ενέργεια ενος χρήστη δημιούργησε ένα θανάσιμο σφάλμα στο λειτουργικό σύστημα της Μεταπολίτευσης Α.Ε. Η επανεκκίνηση του συστήματος μπορεί να οδηγήσει το σύστημα σε ολοκληρωτική κατάρρευση και απώλεια δεδομένων. Παρακαλούμε επικοινωνήστε αμέσως με τους τεχνικούς της εξουσίας ή αλλάξτε λειτουργικό σύστημα...

Ο θάνατος ενός μαθητή από τη σφαίρα αστυνομικού θα βόλευε να εκληφθεί (όπως άλλωστε η πολιτική ηγεσία της χώρας προσπαθεί να πείσει) σαν ένα απομονωμένο γεγονός, αλλά το απόλυτα αναμενόμενο ξεκίνημα των γενικευμένων ταραχών στην Αθήνα και την υπόλοιπη χώρα έδειξε ότι δεν ερμηνεύθηκε καθόλου σαν τέτοιο από τους Έλληνες πολίτες. Μια κοινωνία που βρίσκεται σε απόγνωση βρίσκει αργά η γρήγορα την αφορμή να εκδηλωθεί.

Πρωταγωνιστής αυτής της εξέγερσης είναι αυτές τις ώρες η ελληνική νεολαία. Η συσσωρευμένη αγανάκτηση εκδηλώθηκε σε όλες τις άκρες της χώρας, χωρίς να έχει ανάγκη από κανένα συνωμοτικά οργανωμένο σχέδιο όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Τέτοια σχέδια έχουν ανάγκη οι πολιτικοί, οι στρατιωτικοί, οι αστυνομικοί διευθυντές, οι μυστικές υπηρεσίες και οι καναλάρχες. Αυτή είναι δική τους μεθοδολογία και τεχνογνωσία.

Η νεολαία βρίσκεται στους δρόμους προσπαθώντας να υπερασπιστεί το μέλλον της, αντιδρώντας στην αποτρόπαια καταπίεσή της από ένα βουτηγμένο στον καιροσκοπισμό, εξευτελισμένο σύστημα πολιτικής υποκρισίας και ανήλεης οικονομικής εκμετάλλευσης. Στοιβαγμένη σε υποβαθμισμένα σχολεία, με την παιδική και εφηβική ηλικία χαμένη στα φροντιστήρια για την είσοδο σε μια ανάξια τριτοβάθμια εκπαίδευση, χωρίς δουλεία ή με επισφαλή εργασία 400 ευρώ, μεγαλώνει χωρίς προοπτική σε μια χώρα-οικολογική έρημο. Υποκριτικά τη νουθετούν οι γενιές που της φορτώνουν το απίστευτο δημόσιο χρέος και την καλούν να τους πληρώσει και τις συντάξεις τους! Η φωνή της δεν εκπροσωπείται στο πολιτικό σύστημα, δεν ακούγεται στα ελεγχόμενα media, δεν έχει σχεδόν καμιά διέξοδο.

Η απόγνωση δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της διακυβέρνησης της «επανίδρυσης». Η «επανίδρυση» ήρθε με την κλεπτοκρατική πολιτική και τον επικοινωνιακό αυταρχισμό να αποτελέσει τη συνέχεια του «εκσυγχρονισμού», μιας περιόδου βίαιας συσσώρευσης και συγκεντρωποίησης του πλούτου, διαμόρφωσης ενός ψευδοδημοκρατικού δικτύου νομής της εξουσίας ανάμεσα σε περιορισμένα στρώματα και τάξεις και κατάπνιξης της αντιπροσώπευσης του κόσμου της εργασίας (ιδιαίτερα της εξειδικευμένης) και της νεολαίας.

Τώρα το πάρτυ τελειώνει. Τα Αθηναϊκά Δεκεμβριανά έχουν τη δυνατότητα να εξελιχθούν στο νέο Πολυτεχνείο που θα ενταφιάσει πολιτικά το σύστημα της Μεταπολίτευσης. Οποιαδήποτε λύση επιχειρηθεί να δοθεί, για να είναι βιώσιμη, θα πρέπει να οδηγεί σε αναδιανομή του πλούτου μέσα σε συνθήκες σπάνης και επαπειλούμενης κρατικής χρεοκοπίας. Η εξίσωση είναι άλυτη με τους όρους είτε του νεοφιλελευθερισμού είτε της επιστροφής στο βάρβαρο νεοκεϊνσιανό κράτος. Είναι η ώρα με ψυχραιμία να επανασχεδιάσουμε την πολιτική μας οικονομία χωρίς δογματισμούς, σε ένα νέο συνδυασμό κράτους, αγορών αλλά κυρίως μιας οικονομίας που θα στηρίζεται ολοένα και περισσότερο στα «Κοινά» και την ομότιμη παραγωγή. Μια διάσταση κοινοκτημοσύνης, καταρχήν των άϋλων-ψηφιακών αγαθών, που συρρικνώνει την αγορά και το κράτος και αποδίδει στον πολίτη έναν άμεσα προσβάσιμο πλούτο που μπορεί να χρησιμοποιήσει για την προσωπική του αλλά και τη συλλογική ευημερία. Η διαφορά της σημερινής κρίσης από τις προηγούμενες είναι ότι η έξοδος από την περίοδο κρίσης μπορεί να βοηθηθεί από την ανάπτυξη του ομότιμου τρόπου παραγωγής, που γεννήθηκε στα σπλάχνα των αναπτυγμένων Βορειατλαντικών κοινωνιών. Η παραγωγή των αυτοκυβερνούμενων κατανεμημένων δικτύων παραγωγών που δεν ανήκουν ούτε στο κράτος ούτε στις εταιρείες μπορεί να λύσει την περίπλοκη εξίσωση της αναδιανομής: αναδιανομή από τους γέρους προς τους νέους, από τους πλούσιους στους φτωχούς, από την πόλη στην ύπαιθρο. Αιχμή της αναδυόμενης κατανεμημένης παραγωγής θα πρέπει να είναι οι τομείς της ηλεκτροπαραγωγής και των τηλεπικοινωνιών. Ο ασύμμετρος οικονομικός πόλεμος των δικτύων με τις εταιρείες των εθνικών «νταβατζήδων» που υποστηρίζονται από το μεταπολιτευτικό κράτος έχει ήδη ξεκινήσει. Η επίδοξη νέα διακυβέρνηση θα πρέπει να καταλάβει ότι το πλήθος δεν θα επιτρέψει την παλινόρθωση των zombie του εκσυγχρονισμού. Τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να απελευθερώσουμε την γνώση και την παιδεία από τους ιδιώτες και το κράτος, από τα δεσμά των νόμων για την προστασία της ιδιοκτησίας στην επιστήμη και την τεχνολογία. Να δημιουργήσουμε το δυναμικό χώρο των «Κοινών» αγαθών που θα αποτελέσουν την προϋπόθεση για μια γρήγορη και αειφόρο οικονομική ανάπτυξη, τα οφέλη της οποίας θα κατανέμονται πιο δίκαια ανάμεσα σε όλα τα μέλη της κοινωνίας. Μόνο έτσι θα εμποδιστεί ο επαπειλούμενος κατακερματισμός και εμφύλιος πόλεμος στην κοινωνία μας.

Από πρακτική άποψη είναι σημαντικό να οδηγήσουμε την σημερινή κρίση σ’ ένα δημιουργικό τέλος. Η κυβέρνηση έδωσε εντολή στην αστυνομία να ξυλοκοπεί 16 χρονους μαθητές και να ανέχεται τους πυρπολισμούς των περιουσιών των πολιτών. Η στόχευση είναι σαφής: επιθυμεί να εμποδίσει να συνενωθεί η αγανάκτηση των εργαζομένων και των οικονομικών μεταναστών με το κίνημα της νεολαίας. Κάθε φωτιά και κάθε σπασμένη περιουσία δεν εξυπηρετεί παρά μονάχα αυτή την κρυφή επιθυμία σχεδόν του συνόλου του μεταπολιτευτικού πολιτικού κόσμου. Η νεολαία μας τους κατεβάζει σήμερα τα βρακιά. Το ερώτημα τώρα μετακυλίεται στο αν οι άλλες γενιές θα αναλάβουν τις ιστορικές τους ευθύνες. Η αυτάρεσκα αποκαλούμενη γενιά του Πολυτεχνείου τι κάνει άραγε; Θα συνεχίσει να παρακολουθεί την αστυνομία να ξυλοκοπεί τα παιδιά της από τον αγορασμένο με δανεικά καναπέ της;

Προσωπικά δεν βλέπω άλλη δημοκρατική διέξοδο παρά την ειρηνική κάθοδο των εργαζομένων στους δρόμους τις επόμενες ημέρες. Με λίγη περισσότερη νηφαλιότητα, αντί να σκούζουμε για κουκουλοφόρους και αστυνόμους ας βρεθούμε ειρηνικά μαζί με τα παιδιά μας στα πεζοδρόμια, περιφρουρώντας οι ίδιοι τις περιουσίες των συμπολιτών μας και αξιώνοντας από τον συνολικά κατώτερο των περιστάσεων πολιτικό κόσμο μια προγραμματισμένη και ειρηνική διέξοδο από την κρίση με την προκήρυξη εκλογών. Θα μπορούσαμε να τελειώσουμε αυτή την κρίση με μια τεράστια δημοκρατική γιορτή. Αν δεν το κάνουμε, αυξάνουμε την πιθανότητα να χυθεί περισσότερο παιδικό αίμα. Θα είμαστε οι αποκλειστικά υπεύθυνοι. Θα περίμενε κανείς τουλάχιστον από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης να οργανώσουν ένα τέτοιο κάλεσμα. Θα το κάνουν;